Rafał Malczewski

Syn znanego ojca, poszedł w ślady Malczewskiego seniora i został malarzem. Ponadto pisarz, felietonista, rysownik, miłośnik gór. Urodził się w 1892 roku w Krakowie. W Wiedniu studiował filozofię, architekturę i agronomię; następnie kształcił się w krakowskiej ASP i w atelier ojca. Uwielbiał Zakopane, gdzie mieszkał 19 lat. Był oddanym taternikiem, narciarzem i ratownikiem TOPR.

Krajobraz z wrzosami, ok 1920

Przyjaźnił się z Witkacym, Karolem Szymanowskim, czy z Iwaszkiewiczami. Zaprojektował scenografię w Teatrze Formistycznym w Zakopanem.

Karuzela w Zakopanem, ok 1920-1925

Taniec, 1924

Kamieniołom, 1927

Widok z Cyrhli na Kopiec Wielki, 1927

                                                                                   

Auto na tle pejzażu zimowego, ok 1930

Dolina Pięciu Stawów Polskich z widokiem na Orlą Perć od Świnicy do Koziego Wierchu, ok 1930

Mężczyzna pod drzewem, 1939

W 1937 roku odznaczono Malczewskiego Złotym "Wawrzynem Akademickim" za zasługi dla polskiej sztuki w ogóle. Po wybuchu II wojny światowej uciekł do Paryża, przeniósł się do Hiszpanii, by następnie osiąść na dwa lata w Brazylii. Malował widoki Rio de Janeiro, Kurytyby i Parany techniką akwareli. W latach 40. przeniósł się do Ottawy, a w 1942 roku doczekał się wystawy swoich prac w montrealskim Museum of Art. Podróżował po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych w poszukiwaniu malarskich inspiracji, zimę 1943 spędził w Górach Skalistych. W latach 50. mieszkał w Nowym Jorku, gdzie stworzył wiele swoich prac. Malczewski tęsknił za polskimi górami i Zakopanem. Po raz ostatni odwiedził Polskę w 1959 roku, a wrażenia z podróży opisał we Wspomnieniach z Polski. W 1965 roku zmarł w Montrealu i tam też został pochowany.

Pejzaż z czerwono kwitnącym drzewem, lata 40. XX wieku

Càfe Salão w Kurytybie, 1942

Góry skaliste z zieloną rzeką, 1943

Mount Warsaw, koniec lat 40. XX wieku